درمانگرو مشکل گشا

ا سورة الحاقة به نام خداوند بخشنده بخشایشگر (روز رستاخیز) روزی است که مسلما واقع می‏شود! (1) چه روز واقع شدنی! (2) و تو چه می‏دانی آن روز واقع شدنی چیست؟! (3) قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (4) اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند! (5) و اما قوم «عاد» با تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، (6) (خداوند) این تندباد بنیان‏کن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودی) می‏دیدی که آن قوم همچون تنه‏های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تند باد روی زمین افتاده و هلاک شده‏اند! (7) آیا کسی از آنها را باقی می‏بینی؟! (8) و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند، (9) و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت! (10) و هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتی کردیم، (11) تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد. (12) به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، (13) و زمین و کوه‏ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند، (14) در آن روز «واقعه عظیم‏» روی می‏دهد، (15) و آسمان از هم می‏شکافد و سست می‏گردد و فرومی‏ریزد! (16) فرشتگان در اطراف آسمان قرارمی‏گیرند (و برای انجام ماموریتها آماده می‏شوند); و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‏کنند! (17) در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‏شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‏ماند! (18) پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادی و مباهات) فریاد می‏زند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (19) من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‏رسم!» (20) او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (21) در بهشتی عالی، (22) که میوه هایش در دسترس است! (23) (و به آنان گفته می‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید! (24) اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می‏گوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی‏دادند. (25) و نمی‏دانستم حساب من چیست! (26) ای کاش مرگم فرا می‏رسید! (27) مال و ثروتم هرگز مرا بی‏نیاز نکرد، (28) قدرت من نیز از دست رفت!» (29) او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! (30) سپس او را در دوزخ بیفکنید! (31) بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید; (32) چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی‏آورد، (33) و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏نمود; (34) از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد، (35) و نه طعامی، جز از چرک و خون! (36) غذایی که جز خطاکاران آن را نمی‏خورند! (37) سوگند به آنچه می‏بینید، (38) و آنچه نمی‏بینید، (39) که این قرآن گفتار رسول بزرگواری است، (40) و گفته شاعری نیست، اما کمتر ایمان می‏آورید! (41) و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکر می‏شوید! (42) کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! (43) اگر او سخنی دروغ بر ما می‏بست، (44) ما او را با قدرت می‏گرفتیم، (45) سپس رگ قلبش را قطع می‏کردیم، (46) و هیچ کس از شما نمی‏توانست از (مجازات) او مانع شود! (47) و آن مسلما تذکری برای پرهیزگاران است! (48) و ما می‏دانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب می‏کنید! (49) و آن مایه حسرت کافران است! (50) و آن یقین خالص است! (51) حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! (52) سورة المنافقون به نام خداوند بخشنده بخشایشگر هنگامی که منافقان نزد تو آیند می‏گویند: «ما شهادت می‏دهیم که یقینا تو رسول خدایی! س‏ذللّه خداوند می‏داند که تو رسول او هستی، ولی خداوند شهادت می‏دهد که منافقان دروغگو هستند (و به گفته خود ایمان ندارند). (1) آنها سوگندهایشان را سپر ساخته‏اند تا مردم را از راه خدا باز دارند، و کارهای بسیار بدی انجام می‏دهند! (2) این بخاطر آن است که نخست ایمان آوردند سپس کافر شدند; از این رو بر دلهای آنان مهر نهاده شده، و حقیقت را درک نمی‏کنند! (3) هنگامی که آنها را می‏بینی، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو می‏برد; و اگر سخن بگویند، به سخنانشان گوش فرا می‏دهی; اما گویی چوبهای خشکی هستند که به دیوار تکیه داده شده‏اند! هر فریادی از هر جا بلند شود بر ضد خود می‏پندارند; آنها دشمنان واقعی تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بکشد، چگونه از حق منحرف می‏شوند؟! (4) هنگامی که به آنان گفته شود: «بیایید تا رسول خدا برای شما استغفار کند!»، سرهای خود را (از روی استهزا و کبر و غرور) تکان می‏دهند; و آنها را می‏بینی که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر می‏ورزند! (5) برای آنها تفاوت نمی‏کند، خواه استغفار برایشان کنی یا نکنی، هرگز خداوند آنان را نمی‏بخشد; زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمی‏کند! (6) آنها کسانی هستند که می‏گویند: «به افرادی که نزد رسول خدا هستند انفاق نکنید تا پراکنده شوند!» (غافل از اینکه) خزاین آسمانها و زمین از آن خداست، ولی منافقان نمی‏فهمند! (7) آنها می‏گویند: «اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون می‏کنند!» در حالی که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است; ولی منافقان نمی‏دانند! (8) ای کسانی که ایمان آورده‏اید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند! و کسانی که چنین کنند، زیانکارانند! (9) از آنچه به شما روزی داده‏ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: س‏خ‏للّهپروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت کمی به تاخیر نینداختی تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!» (10) خداوند هرگز مرگ کسی را هنگامی که اجلش فرا رسد به تاخیر نمی‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (11)